Nationalisme is slecht voor Vlaanderen
“Bij joodse mensen draait het niet om taal, godsdienst of geschiedenis, maar wel om afstamming. U moet maar eens rondlopen in Antwerpen. U zal snel merken dat de zogeheten vrijzinnige joden even Joods zijn als de chassidim” aldus Jan Peumans, voorzitter van het Vlaams Parlement tijdens z’n 11 juli toespraak. Hij ging verder 'De Vlaamse deelstaat... onderstut een Vlaamse identiteit die zou moeten leiden tot natievorming'
Toen ik hem toeschreeuwde dat hij de reputatie van de Vlamingen besmeurt met z’n nationalisme, was hoongelach mijn deel. Niet onder de aanwezigen, zij stonden even perplex als ikzelf. Daags nadien commentarieerde een vrt-reporter dat mijn uithaal waarschijnlijk aan de hitte te wijten was. Een andere journalist stelde dat hij de toespraak nog eens had herlezen en ‘dat het allemaal zo erg niet was’. Ik werd bedolven onder de hatemails. ‘Vuile Brusselse slet, je moet leren beleefd zijn en de mensen niet onderbreken. Fier Vlaams-nationalist te zijn’ schreef een man, die schelden blijkbaar wel beleefd vindt. ‘Stomme Brusselse hoer. Groetjes, José’ schreef een andere. Op de internetfora nog meer van dat. Het lijkt wel alsof vlaams-nationalisten een opleiding krijgen om internetfora af te schuimen en er degoutante reacties op te posten.
Zes maanden geleden hadden deze mails nog effect, maar nu blijkt dat te keren. Journalisten Yves Desmet, Luk Vanderkelen en Hilde Sabbe klaagden dit Vlaams-nationaal gedrag al aan. Vanzodra je kritisch bent over nationalisme zijn hatemails jouw deel. België bezingen is al helemaal uit den boze. Vraag maar aan Koen Wouters. Vlaams-nationalistisch Minister Geert Bourgois vond het toen zelfs nodig om op Clouseaus liedje 'Leve België' te reageren omdat het volgens hem teveel op de openbare zender werd gedraaid! Zes maanden later verzet de Kunstwereld zich tegen nationalisme. Onder ‘Niet in onze naam’ gaven een 40-tal artiesten vrijdag een prachtig optreden in de KVS. Ook studenten durven de confrontatie aan en organiseerden een grote betoging. 35000 betogers, links of rechts zien alleen vooruitgang als uitweg. En laat ons eerlijk zijn, daar zaten niet veel Vlaams-nationalisten tussen. Eigenlijk leeft het ongenoegen over de opwaarste koers van de Vlaams-nationalisten al lang onder de Vlamingen. Naast de hatemails kreeg ik na 11 juli telefoontjes uit heel het land. Heel oude mensen klampten me bijna huilend aan op straat. Ze kusten me en zeiden maar één woord. Eindelijk.
Hoe is het zover kunnen komen? Waarom hielden zoveel mensen zich in om kritisch te zijn tegenover Vlaams-nationalisten? Hoe is het mogelijk dat 44% van de Vlamingen oprecht geloven dat Vlaams-nationalisten hen een beter leven kunnen bezorgen?
Wij worden al veel te lang platgewalst met beweringen die nooit bewezen zijn. Bijvoorbeeld: Brussel kan zichzelf niet besturen, Brussel krijgt teveel geld.
Brussel is een Franstalige stad, Vlamingen zijn beter dan Walen, Er zijn goeie en slechte Vlamingen, Alles dat België doet is slecht, Alles dat Vlaanderen doet is goed Enz.
Dit soort onzin wordt maar herhaald en herhaald en nooit meer in vraag gesteld. Dit is het nieuwe politiek correcte denken. Er zijn geen cijfers die de beweringen staven, niemand vraagt er zelfs naar, maar toch gelooft iedereen het want ‘iedereen weet toch dat het zo is’. De realiteit is nochtans anders en ontluisterend. Vlaanderen kreunt onder het slechte beleid dat deze Vlaamse regering voert. Regelgeving alom, wachtlijsten te over, maar oplossingen zoek je best met een vergrootglas. De Minister voor Natuur zegt dat mensen moeten leren leven met overstromingen. Als Minister van Cultuur slaagt ze erin om blind te saneren en tegelijk bevriende kunsthuizen meer geld te geven. Het toekennen van vergunningen voor nieuwe bedrijven duurt langer dan in Wallonië. De Minister voor Mobiliteit blijft struikelen over de putten in de wegen. De files in Vlaanderen zijn nog nooit zo lang geweest. Er werden 8 keer zoveel windmolens geplaatst in Wallonië dan in Vlaanderen. Stadsscholen barsten uit hun voegen, maar geld voor onderwijs is er niet meer. De begroting hangt immers met haken en ogen aan elkaar. De lijst is eindeloos, zelfkritiek schaars.
Maar, als er op het nieuws een bus in de ravijn reed was het een Belgische, maar als een ondernemer in het buitenland succes heeft is het geen Belgische maar een Vlaamse.
Eerst was er een partij die tegen de vreemdelingen was, nu is er een partij tegen België, tegen Brussel en tegen Wallonië. En tegen de zogenaamde ‘slechte Vlamingen’.
Laat ik duidelijk zijn: het creëren van de externe vijand om in de gunst van de kiezer te staan is een onaanvaardbare manier van aan politiek doen.
Sinds wanneer bepaalt de plaats waar je geboren bent of waar je woont of je lui bent of ijverig, capabel of niet? Juist. Sinds nooit.
What's next? De Westvlamingen tegen de Antwerpenaren? De slechte of onbestaande beslissingen over het Schipdonkkanaal, de Lange Wapper en de Ring rond Brussel tonen toch aan dat er een nieuwe Vlaamse ziekte is: de Vlaamse zelfgenoegzaamheid.
Wat de Vlaams-nationalisten willen is dat staatsgrenzen samenvallen met taalgrenzen. Zij geloven immers dat die taalgrenzen de ‘volksaard’ bepalen en dat het onmogelijk is een land te besturen waarin mensen met ‘verschillende volksaarden’ samenleven. Europa moet zowat het grootste kwaad zijn voor nationalisten. De verschillen tussen mensen worden dus gezien als een beletsel voor goed bestuur. Bovendien gaan ze ervan uit dat mensen die een bepaalde taal spreken meer kenmerken met elkaar gemeen hebben dan mensen die een verschillende taal spreken. Nochtans smeden hobby's, familiebanden, vriendschappen enz veel meer gemeenchappelijke kenmerken dan grenzen die door politici aan de bevolking worden opgedrongen. Bovendien is elke mens verschillend. Elke mens heeft andere wensen, dromen… De natie moet geen beleid voeren voor groepen, maar voor elk individu. Het respecteren van de eigenheid van elk individu is immers de enige garantie op een democratische samenleving waarin mensenrechten gerespecteerd worden. Of om het met woorden van Ayn Rand te zeggen "The smallest minority on earth is the individual. Those who deny individual rights cannot claim to be defenders of minorities."
Els Ampe
