Vandaag gaat de plenaire openingszitting van het Brussels Parlement door. ‘Open Vld staat een rigoureus begrotingsbeleid voor. In 2015 moet het begrotingsevenwicht bereikt worden’, benadrukt Els Ampe, fractieleider voor Open Vld, in haar tussenkomst op de beleidsverklaring van de Brusselse regering.

Open Vld wil de tanden van de Minister-president zien in elke euro die het gewest uitgeeft.

Dat betekent besparen. Maar niet besparen op investeringen voor de toekomst, zeker met de demografische boom voor de deur. Het principe moet zijn: besparen op overhead. Anders gezegd: ruimte maken om te investeren in de toekomst.

Concreet voorbeeld: door een fusie van het Brussels Agentschap voor Ondernemen (BAO) en de Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappij Brussel (GOMB), zoals voorzien in het regeerakkoord, kan zeker een paar miljoen euro bespaard worden op organisatiekosten.

Aan het op handen zijnde Gewestelijk Plan voor Duurzame Ontwikkeling (GPDO) om oplossingen te bieden voor (het gebrek aan) leefcomfort en de stadsvlucht van voornamelijk de middenklasse die daarvan het gevolg is. Brussel moet aantrekkelijk worden als woonstad. Naast woningen doet er zich een grote behoefte aan terreinen voor vrije tijd, sport en jeugd voor.

‘Hetzelfde geldt voor de economie. De belangrijkste uitdaging voor de toekomst is economische groei. Brussel moet ernstig waken over haar imago als zaken- en handelsstad. Ondernemers creëren jobs en werk is de beste verzekering tegen armoede’, gaat Ampe verder.

Primordiaal hier is verbetering van de mobiliteit. De uitbouw van de metro blijft voor Open Vld een absolute prioriteit.

‘De staatshervorming maakt een performanter beleid in het Brussels gewest mogelijk, onder meer op het vlak van veiligheid. En dat beleid moeten we dichter bij de burger brengen. Efficiënter en klantvriendelijker’, besluit Els Ampe.

--

Hieronder de volledige tussenkomst

Brussels Hoofdstedelijk Parlement
Tussenkomst Els Ampe (Open Vld)
‘Algemene Beleidsverklaring van de Regering’
19 oktober 2011

Brussel is geen eiland. We kunnen ons beleid niet los zien van wat er in de wereld gebeurt, wat er in Europa gebeurt en zeker niet van wat er op federaal niveau is beslist.

De financiële crisis en de manier waarop de verschillende overheden verweven waren met de financiële sector noopt ons tot reflectie. Het is niet normaal dat overheden geld lenen om aandelen te kopen. Het is niet normaal dat overheden geld lenen om te speculeren, geld dat bovendien bestemd was voor mensen met een zeer laag inkomen.
Ik heb het hier in het bijzonder over het Woningfonds dat 32 miljoen euro leende om aandelen van de gemeentelijke holding te kopen. Geld dat bestemd was om mensen met een laag inkomen een hypothecair krediet te verschaffen. 10% van het begrotingstekort vandaag zijn we zaterdag waarschijnlijk kwijt.

Ik viseer hiermee niemand in het bijzonder, want alle overheden en alle partijen zijn hier mede voor verantwoordelijk. Maar, het wordt wel tijd voor verandering.

De bevolking accepteert terecht niet langer dat publiek geld wordt ingezet voor speculatie. De bevolking accepteert ook niet langer geheimhouding en een gebrek aan transparantie vanwege haar vertegenwoordigers. De indignados zijn niet alleen een marginaal groepje anti-kapitalisten. Het zijn mensen die zich afvragen of we nog wel in een democratie leven, of hun stem nog wel weerklinkt in de publieke fora. We mogen niet blind en doof zijn voor terechte verontwaardiging en de band doorknippen tussen de overheid en financiële wereld.

Brussel is hierin het voorzichtigst geweest en dat strekt onze minister van financiën tot eer. Het zou echter een algemeen principe moeten zijn. Weet u wat mensen boos maakt? Ze horen de politici zeggen dat ze er niet aan kunnen doen dat er een crisis is, ze horen de banken zeggen dat ze er niet aan kunnen doen en ze horen de gemeentelijke holding datzelfde zeggen. Het afschuiven van de verantwoordelijkheid is laf en maakt mensen kwaad.

Het zal u niet verbazen dat wij hameren op een rigoureus begrotingsbeleid. In 2015 moeten we ons begrotingsevenwicht bereiken. We willen dat de overheid elke cent die ze uitgeeft in twee bijt.

Open Vld wil de tanden van onze minister-president zien in elke euro die ons gewest uitgeeft.

Dat betekent dus besparen. Maar het zou verkeerd zijn te besparen op investeringen voor de toekomst, zeker met de demografische boom voor de deur. Het principe moet dus zijn besparen op overhead, ruimte maken om te investeren in de toekomst.
Een voorbeeld: fusioneer BAO en GOMB zoals voorzien in het regeerakkoord en u kan zeker een paar miljoen euro besparen op organisatiekosten.

We kunnen ons beleid ook niet los zien van de noodzakelijke beslissingen die de federale onderhandelaars hebben genomen over de bevoegdheidsverdelingen binnen ons gewest. Ik wil hier onderstrepen dat de afspraken die zij gemaakt hebben een performanter beleid mogelijk maken in Brussel, zowel voor het gewest als voor de gemeenten. Een beleid dat dichter staat bij de burger, maar tegelijk efficiënter en klantvriendelijker moet zijn.

Dat er bijvoorbeeld voor grote projecten die de gemeentegrenzen ruim overschrijden, ik denk bijvoorbeeld aan het NEO-project voor de Heizel, nu meer slagkracht komt voor ons gewest, is zeer belangrijk. Maar, dat de gemeenten anderzijds sneller bouwvergunningen zullen kunnen toekennen die geen enkele inmenging van het gewest behoeven, zal zeker de service voor de burger verbeteren.

U weet dat ik gedurende vele jaren heb aangedrongen op een online-opvolging van bouwvergunningen. Dit maakt het werk van de ambtenaren makkelijker en verbetert de transparantie  voor de burger. Ik ben dan ook zeer blij dat NOVA bijna online is. Het is wel spijtig vast te stellen dat de grootste gemeente van dit gewest, namelijk Brussel Stad, als enige niet deelneemt aan dit progressieve project. Nochtans heeft Brussel Stad het grootste aantal bouwaanvragen en is de achterstand zeer groot. Ik hoop dan ook dat de Minister-president op de stad Brussel zal inpraten en hen zal laten kennismaken met de voordelen van het nieuwe NOVA-systeem.

Dat Brussel geen eiland is, moeten we ons ook goed inprenten bij de ontwikkeling van het Gewestelijk Plan voor Duurzame Ontwikkeling (GPDO). Het is belangrijk voor ogen te houden dat er geen grenzen zijn in de ogen van de bevolking. Zij verhuizen als ze zich niet goed voelen op een bepaalde plaats.
We moeten dus niet alleen de logistieke gevolgen van de demografische boom aanpakken, vooral moeten we oplossingen vinden voor het gebrek aan leefcomfort en de stadsvlucht die daarvan het gevolg is.
Het is niet omdat hier veel kinderen geboren worden dat ze hier nog zullen wonen eens ze volwassen zijn. Brussel moet iets doen aan haar aantrekkelijkheid als woonstad. Inspelen op de vragen naar meer comfort.

Het is een goede zaak dat er nagedacht wordt over de grondreserves, maar men moet er ook omzichtig mee omspringen. Eens ze bebouwd zijn, kan je de klok moeilijk nog terugdraaien. Foute keuzes qua bestemming kunnen op lange termijn kwalijke gevolgen hebben.
Naast woningnood is er een grote nood aan terreinen voor leisure, sport, jeugd, maar ook voor de industrie. Als er meer mensen in ons gewest wonen, moeten die werk kunnen vinden in hun buurt. De inplantingen moeten bovendien zo gebeuren dat er voldoende ruimte wordt voorzien voor de verschillende vervoersmiddelen en voldoende omringd zijn door groen.

De belangrijkste uitdaging voor de toekomst is ervoor te zorgen dat er opnieuw economische groei wordt gecreëerd in Europa, in ons land en in ons gewest.

Dat kan alleen door ervoor te zorgen dat Brussel aantrekkelijk wordt voor mensen die willen ondernemen. Ondernemers zorgen voor jobs en werk is de beste verzekering tegen armoede.
Dat Brussel blijft zakken in de rankings (van zakenstad, telecom…) is zorgelijk. Hier is actie vereist. Niet alleen fiscaal moet Brussel aantrekkelijk zijn voor ondernemingen.

Er moet ook letterlijk ruimte zijn om te ondernemen. De congestie in ons gewest vertraagt de groei en het is van onontbeerlijk belang de mobiliteit te verbeteren welke ook de keuze is van het vervoersmiddel.
De uitbouw van de metro is prioriteit nummer 1. We hinken achterop ten opzichte van andere grote steden. 

Ook de verbetering van de competenties van de Brusselaars is prioritair. Wie niet de competenties heeft die vereist zijn voor de arbeidsmarkt, vindt geen werk en is veroordeeld tot de bedelstaf.

Wij weigeren te aanvaarden dat mensen niet in staat zouden zijn hun competenties te verbeteren. In elk van ons zit immers een winnaar. We zijn allemaal verschillend, maar elk van ons heeft talenten.

Mijnheer de Minister-president, Open Vld steunt de beleidsverklaring en hoopt op een snelle uitvoering ervan. 

Els Ampe
19 oktober 2011

---