''Waarom wordt er zo weinig gesproken over jongdementie?'' - Khadija Zamouri
Tijdens de commissie gezondheid en bijstand aan personen op 17 maart 2022 kaartte Khadija Zamouri het onderwerp jongdementie aan.
Waarom wordt er zo weinig op dat vlak gedaan? Er moet nog een lange weg hierin worden afgelegd. Khadija informeert dan ook naar het engagement van de minister.
Jongdementie is een onderwerp dat mij na aan het hart ligt en waarover ik al meerdere vragen heb gesteld in de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Ik wist niet dat er in het Franstalige landsgedeelte maar weinig op dat vlak wordt gedaan. Vlaanderen, daarentegen, heeft in 2019 jongdementie erkend en een tienpuntenplan opgesteld.
Drie jaar geleden is een heel goede vriendin van mij op 45-jarige leeftijd aan jongdementie overleden. Wat bijzonder schrijnend is, is dat men totaal niet weet hoe men met jongdemente personen moet omgaan. Mijn vriendin werd van de ene instelling naar de andere gestuurd: een psychiatrische instelling, een rusthuis, noem maar op.
Doordat we een beter leven hebben, leven we langer en is de kans ook groter dat we dementie ontwikkelen. We kunnen ons daar maar beter op voorbereiden. Het is bijvoorbeeld nuttig om een ambacht te leren, zoals boetseren, breien of auto's herstellen, want dat is blijkbaar het enige dat we onthouden. Alle boeken die we gelezen hebben, vergeten we.
In het kader van dat tienpuntenprogramma van Vlaanderen bracht de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie een bezoek aan een aantal organisaties in Nederland die met demente personen werken. Ik raad de commissieleden aan om ook eens een dergelijk bezoek te organiseren om te zien hoe ze er met demente personen omspringen en samen met de bewoners een dementiedorp maken.
Op een bepaald moment schakelen demente personen opnieuw over naar de allereerste taal die ze hebben geleerd, ongeacht of dat Hebreeuws, Pools, Arabisch of Turks is. Alle andere talen die ze later hebben geleerd, vergeten ze, alsof die er nooit zijn geweest. Daardoor begrijpt de zorgbegeleider de demente persoon echter helemaal niet meer, terwijl die laatste zich zelfs zonder dat bijkomende probleem al moeilijk verstaanbaar kon maken.
3/4 van de Brusselse bevolking is van buitenlandse afkomst. Hoe wordt het culturele aspect in rekening gebracht bij de begeleiding van jongdemente mensen?
http://weblex.irisnet.be/data/arccc/biq/2021-22/00011/images.pdf
