BRUSSELS PARLEMENT - Tijdens de bespreking van de taxi-ordonnantie in het Brussels parlement keek Carla Dejonghe, Brussels parlementslid voor Open Vld, richting de toekomst. 'Wij geloven in een groeiende taxicultuur in Brussel. Met een rechtszeker en sociaal kader werken we aan toekomstgerichte mobiliteit voor nieuwe en bestaande spelers", stak ze van wal. 

"Enkele maanden na de “sparadrap” is de definitieve tekst er. Netjes op tijd. Ik denk dat het gepast is om eerst iedereen nogmaals te danken die aan de tijdelijke oplossing heeft gewerkt. Meerderheid en oppositie samen. In het belang van de sector en de werkgelegenheid. Maar nu dus ook dank aan al wie aan deze definitieve tekst heeft meegewerkt, en tijdens deze bespreking verder zal meewerken.In eerste instantie de minister-president en de regering.

De voorliggende ordonnantie schetst eerst het historisch kader. Dat is pertinent. Het aanbod van vervoer verandert in de stad naargelang de technische mogelijkheden en de vraag. In het “Ivoren Aapje” van Herman Teirlinck rijden ze nog door Brussel met rijtuigen getrokken door paarden na een avondje in De Munt. D’Ieteren, die Taxi Vert overnam, waren koetsenbouwers. De tijden en de mobiliteit veranderen in een stad. Geleidelijk, maar zeker! De taxisector is er voor de stedelijke mobiliteit, voor de economie, voor de beleving van de stad. Kortom, voor de inwoners en de gebruikers van de stad. En hun behoeften evolueren."

Grote stap voorwaarts

"Deze tekst is voor onze fractie essentieel. We zetten een grote stap voorwaarts. Hopelijk kunnen we met deze hervorming een heuse taxicultuur aanstuwen, en zetten we hiermee een verdere stap in het MaaS. Onze toekomstvisie op taxi’s past daarin. We geloven in de groei van de sector en in een dynamische taxicultuur in de stad. Essentieel hiervoor zal de beslissing zijn van de regering over het aantal standplaatstaxi’s en straattaxi’s zijn. Daar hebben we met deze ordonnantie nog geen zicht op.

De ordonnantie gaat terecht uit van het idee dat dit niet voor eens en altijd vastgelegd wordt, maar dat het geëvalueerd zal worden. En dan nog eens herzien en bijgewerkt in functie van sociaal-economische factoren. Momenteel kent de sector een enorme groei. Ik kan dus niet genoeg benadrukken dat het een dynamisch gegeven moet worden. De Deloitte-studie ging uit van ca. 6000 taxi’s. Dat is het cijfer voor een stad als Birmingham waar al een heuse taxicultuur bestaat. Amsterdam heeft er 7000. Daar zitten we nog lang niet. Maar laten we niet vergeten dat het aanbod ook de kwaliteit en de vraag zal doen toenemen. Zo creëren we die taxicultuur waar we in Brussel nood aan hebben. Taxigebruik moet bij nieuwe generaties Brusselaars een volwaardig onderdeel van mobiliteit worden naast autodelen, fietsen, fietsdelen, stappen, steps, openbaar vervoer…en daarin uiteraard de metro voor de lange afstanden in de stad, enz.

We stappen in 2032 uit aan metrohalte Bordet en nemen dan weer een taxi (een standplaatstaxi of een straattaxi, wie weet?) naar Haren of Diegem. Alles wordt complementair! Ik hoop ook dat de regering, zoals voor de rest van de arbeidsmarkt geldt wanneer er een “penurie” is - in dit geval dus een tekort aan chauffeurs - zal aandringen om ervaring te valoriseren in het snel toekennen van de nieuwe licenties bij de transitie naar het nieuwe systeem.

Zeker in de overgangsfase, bij de transitie van de VVC-licenties naar straattaxilicenties, kan best de opgedane ervaring meetellen. Ik hoorde dat dit ook is wat er gebeurde bij de taxi’s twintig jaar terug. Wie al met een taxi reed, kreeg een vrijstelling van de testen, op basis van zijn ervaring voor het bekomen van de nieuwe licentie. Als het geen vrijstelling is, op zijn minst een voldoende lange termijn om al die testen af te leggen dan. Het ergste wat er kan gebeuren voor deze nieuwe regeling, is dat er in een overgangsfase een tekort aan standplaatstaxi’s én straattaxi’s is. En dat er mensen die al jaren rondrijden - en dus ervaring hebben - tijdelijk zonder inkomen en werk vallen. Het is ook belangrijk dat er gewoon voldoende voertuigen op de weg zijn om de vraag op te vangen. We moeten denken in termen van een groei van deze vorm van mobiliteit (standplaatstaxi’s én straattaxi’s) en dus geen onnodige administratieve drempels opwerpen daar waar we in de uitvoering overgangsmaatregelen kunnen treffen. Die mensen willen werken. Er is werk, we zorgen voor een sociaal en juridisch goed kader voor die mensen. Laat ons dus geen onnodige administratieve barrières opleggen."

Brussels Metropolitan kader

"Hetzelfde geldt voor houders van Vlaamse en Waalse VVC-licenties. Dit ligt waarschijnlijk wat moeilijker, maar ik geef het toch mee. Laat ons kijken of ze, indien ze overschakelen op straattaxi’s in Brussel volgens de nieuwe regels, niet een vereenvoudigde en gelijke procedure kunnen volgen voor Brusselse licenties. Het recente vonnis van de rechtbank van eerste aanleg van Brussel van eind april in een zaak van TRB tegen Uber over de "sparadrap"-ordonnantie gaat alvast in deze richting.  Het valt te bekijken dus of dit haalbaar is om onnodige procedures nadien te voorkomen.

Ik begrijp volkomen dat we binnen een Brussels gewestelijk kader werken en denken. Maar ik geloof dat we vroeg of laat wat openingen gaan moeten maken om binnen een ruimer, noem het Brussels Metropolitan kader te werken. De Brussels Metropolitan Region waar we altijd graag naar verwijzen. Afspraken maken met Vlaanderen en Wallonië heet dat dan. De tijd is wellicht nog niet rijp. Laat eerst de sector nog groeien. Het is een debat voor later. Vroeg of laat komt het toch aan bod.

De tekst bepaalt ook dat er quota bepaald gaan worden voor subcategorieën, zoals vervoer voor mensen met een beperkte mobiliteit. Dit is essentieel, maar laten we niet vergeten dat de beste maatregel voor mensen met beperkte mobiliteit een taxipark is dat rolstoelproef is. Dit geldt trouwens ook voor het openbaar vervoer, of voor toegang tot gebouwen, of gewoon voor de inrichting van de straten. Wat rolstoelproef is, is meestal goed voor iedereen: gezinnen met kinderen, ouders met een kinderkoets, oudere mensen die slecht te been zijn of een rollator gebruiken, mensen met een hond, (of met een assistentiehond), enz.

De dochter van onze fractiesecretaris zit in een rolstoel. Als ze met mij hierover praat, heeft het altijd opnieuw over Londen. Londen is zowat het taxiparadijs omdat daar alle taxi’s rolstoelproef zijn by design. De typische Londense taxietjes. Afzonderlijk vervoer voor mensen met een beperking is goed. Quotas en criteria zijn belangrijk. Maar dat alle taxi’s by design toegankelijk zijn, is nog veel beter."

 

Uber

"Ook taxi’s aanvragen via een app eerder dan een telefoon, is voor vele mensen met een handicap essentieel. We kunnen nog veel verbeteren op dit vlak en leren van andere steden zoals dus Londen. Maar de platformen hier hebben heel wat nieuwigheden en mogelijkheden ingevoerd. Deze ordonnantie gaat ook op dit vlak in de goede richting. Het versterkt ook voor deze doelgroepen de taxicultuur en dus hun mobiliteit en zelfstandigheid.

Een belangrijkste aspect in de toelichting van de ordonnantie, maar waar nog geen concrete elementen voor worden opgenomen, is de elektrificatie van het wagenpark. Op termijn moeten ook de taxi’s overschakelen op elektrische voertuigen. Misschien kan dit gepaard gaan met invoeren van modellen die rolstoelproef zijn. Twee vliegen in één klap. 

Ik besluit. We gaan wellicht nog heel wat bedenkingen kunnen meegeven tijdens de artikelsgewijze bespreking. Ik begrijp perfect dat deze tekst een evenwicht is tussen verschillende visies. Toch denkt mijn fractie dat deze tekst een grote stap voorwaarts is.  Ik neem er dus graag hier en daar de voor ons minder evidente keuzes bij, zolang we met deze tekst aansluiting vinden bij de nieuwe mobiliteitsnoden, mobiliteitstechnologieën en evoluties. Dit is ongetwijfeld het geval.

Deze tekst levert een juridisch kader, rechtszekerheid, een sociaal kader ook voor de chauffeurs. Hier bouwen we op verder. Ik herhaal het. We zijn optimisten. We geloven echt dat deze sector gaat groeien, jobs creëren, de mobiliteit beter, milieuvriendelijker, fijnmaziger en meer aangepast zal maken voor onze stad. Dus dank aan al wie hieraan gewerkt heeft. Niet alles is opgelost, maar we zetten een grote stap in een dossier dat de reputatie heeft politiek "touchy" te zijn.  Een bewijs van goede samenwerking." 

- Carla Dejonghe in de commissie Binnenlandse zaken

---