Mevrouw Dhaene liet woensdag 17 februari weten dat de N-VA in het Brussels parlement een eigen voorstel van ordonnantie zal indienen om ook in Brussel te komen tot verplichte inburgering. Vreemde timing als je weet dat de meerderheid binnen de GGC aangekondigd heeft dat de verplichte inburgering er ook in Brussel zal komen, dat uitwerking van een voorstel van ordonnantie volop bezig is, dat hiervoor tijdens de begrotingsopmaak 2016 middelen werden vrijgemaakt én dat de politieke verantwoordelijken in Brussel hebben aangekondigd om binnenkort te overleggen met de Vlaamse Gemeenschap en COCOF.

Van welk hout moeten er dan wel pijlen gemaakt worden? Juist ja, gelukkig is er de oppositie die wel een voorstel op tafel leggen waartegen de N-VA wel de spierballen kan rollen.

Als mevrouw Dhaene stelt dat inburgering in Brussel moet verder bouwen op het kader en de infrastructuur dat ontwikkeld wordt door de Vlaamse Gemeenschap en Cocof heeft ze een punt. Mag dat nu net ook het vertrekpunt zijn van de ontwerpordonnantie die de meerderheid uitwerkt?

Of zoekt mevrouw Dhaene naar een gelegenheid om met het Vlaams inburgeringsbeleid uit te pakken? Is het sanctioneringsaspect in het Vlaams inburgeringsbeleid dan wel zo sluitend? Maakte de N-VA in de vorige legislatuur de juiste keuze door het Brussels Onthaalbureau BON wel te laten inkantelen in het Agentschap Inburgering en Integratie terwijl dat in Antwerpen en Gent niet gebeurde?  

Begin januari kondigde Vlaams minister Homans aan om 2.400 extra plaatsen te voorzien voor inburgering in Brussel. Wie de demografische samenstelling van Brussel kent, rekening houdt met de huidige vluchtelingencrisis én met het feit dat inburgering binnen afzienbare tijd verplicht zal worden, weet dat de 2.400 extra plaatsen die minister Homans inzet ruim onvoldoede zullen zijn. Het was misschien beter dat N-VA helpt in het zoeken naar oplossingen in plaats van kost wat kost oppositie te spelen.

Khadija Zamouri

Brussels parlementslid voor Open Vld 

---