Wie kent Crossing Ganshoren nog? De jongere generaties horen het misschien in Keulen donderen. Maar vergis u niet; Crossing was jarenlang een succesvolle Brusselse voetbalclub, die verschillende topspelers tot haar kern mocht rekenen en zelfs enkele jaren in eerste divisie heeft gespeeld. De club vierde hoogtij in de jaren 1960, maar daarna ging het stilaan bergaf en raakte ze mettertijd - spijtig genoeg - in de vergetelheid.

 

Crossing Ganshoren werd opgericht in 1913, slechts vijf jaar na de stichting van RSCA.  De club kreeg stamnummer 55 en speelde in de kleuren blauw-wit. Door de aanleg van de Wereldtentoonstellingslaan in de jaren 1950 zag Crossing zich genoodzaakt om te verhuizen naar Molenbeek, meer bepaald aan de Sippelberg. Crossing Ganshoren werd Crossing Molenbeek.

 

In Molenbeek vond de club haar tweede adem. Crossing promoveerde in geen tijd van vierde naar tweede klasse. Ook met de komst van de legendarische Rik Coppens in 1962 ging het de club voor de wind. Laten we niet vergeten dat Coppens in de jaren ’50 nog deel uitmaakte van ons nationaal elftal en de eerste Gouden Schoen won. Een andere sterspeler bij Crossing was Joseph Masopust, de Tsjecho-Slowaakse international die nog Europees Voetballer van het Jaar was geweest.

 

Crossing Molenbeek beleefde één van haar hoogtepunten in het seizoen 1965-1966, toen de club 13 speeldagen aan de leiding stond in tweede divisie. Een zwaar verkeersongeval, waarbij vijf spelers ernstig gewond raakten, maakte daar echter abrupt een einde aan. Door het incident greep Crossing juist naast de titel.

 

Crossing kwam na verloop van tijd in woelige financiële wateren terecht en ook sportief liep het allemaal niet meer van een leien dakje. Crossing Molenbeek fusioneerde met RSC Schaarbeek en ging voortaan als Crossing Schaarbeek in groen-wit spelen. Hun wedstrijden vonden plaats in het Crossingstadion aan het Josaphatpark. Voor de eerste thuismatchen samen kon Crossing in totaal op meer dan 50.000 supporters rekenen. Na vier jaar in eerste klasse te hebben gevoetbald, degradeerde de club echter uiteindelijk naar derde.

 

Crossing heeft altijd een trouw publiek gehad. Ook wanneer de club op Molenbeek en Schaarbeek ging spelen, bleven Ganshorenaars fier supporteren. Het verhaal van Crossing is er één van hoogtes en laagtes. Maar één ding is zeker: Crossing verdient een mooie plaats in de eregalerij van ons roemrijke Brusselse voetbalverleden. Daarover zijn vriend en vijand het eens.

Meer info in het boek 'Aftrap in Brussel' van Kurt Deswert.

 

René Coppens

Voorzitter Willemsfonds Ganshoren

---