Tijdens de zomervakantie is Oostende een vaste bestemming op mijn lijst. Het is een stad waar je de sfeer van Brussel kunt proeven, maar dan aan de kust, zoals een Amerikaanse bezoeker twintig jaar geleden opmerkte toen hij in Oostende arriveerde: 'Oh, I didn't know that Brussels had a beach.' Deze kuststad weeft op subtiele wijze het burgerlijke met een vleugje anarchie, een kenmerk dat al aanwezig was in de tijd van James Ensor, niet anders was in de jongere jaren van Arno Hintjens, en vandaag de dag nog steeds voelbaar is.

Tegenwoordig ondergaat Oostende een dynamische transformatie. De metamorfose van de Oosteroever-site is al geruime tijd aan de gang en wordt verder versterkt door het EU-project SCAPE. Dit project legt de nadruk op duurzame stadsontwikkeling in Oosteroever en omvat strategieën voor klimaatbestendigheid. Zo is 'Cityriver' geïntroduceerd, een combinatie van duurzaam waterbeleid en innovatieve stedelijke planning. De traditionele straatgoten hebben plaatsgemaakt voor een ware 'stadsrivier', die in geval van nood kan overstromen en water op een circulaire wijze benut, waardoor het in de bodem kan infiltreren. Met andere woorden, dit project is ontworpen om de uitdagingen van klimaatverandering aan te pakken.

Oostende verdient niet alleen een bezoek vanwege zijn moderne ontwikkelingen en innovatieve projecten, maar ook vanwege zijn authentieke charme. De rijke geschiedenis, culturele hoogtepunten en bovenal de culinaire ervaringen maken Oostende tot de enige echte stad aan zee. Laten we ook niet vergeten te genieten van het grijze-blauw van de Noordzee, zoals geschilderd door Spilliaert, dat een prachtig contrast vormt met het oranje-bruin van de beroemde garnaalkroketten.

---