Interpellatie van mevrouw Els Ampe aan schepen Chantal Noël, belast met Gezin, Kleuters en Peuters, Crèches en Erediensten, betreffende de interlevensbeschouwelijke week van de dialoog.

Op initiatief van schepen Chantal Noël organiseerde de Stad Brussel voor de vijfde maal de ‘interlevensbeschouwelijke week van de dialoog 2011’. Een lovenswaardig initiatief. De geschiedenis heeft aangetoond dat misvattingen over elkaar en ieders respectievelijke geloofs- of levensovertuiging zeer ernstige consequenties kan hebben. Het merendeel van de klassieke boekgodsdiensten hebben een monopolistische en exclusieve kijk op hun bestaan tav andere religies. Dat maakt een mogelijke vreedzame coëxistentie niet makkelijker.

Het ongekende is onbemind. Indien men spanningen tussen verschillende geloofsgemeenschappen wil minimaliseren en streven naar een universeel ‘mens zijn’ dan is het voeren van dialoog een sine qua non. Onder het motto ‘met de oren ziet men meer’ kan men het begrip en respect voor elkaar bevorderen. Daarom een lovenswaardig initiatief. Heeft het zijn volle potentieel benut? Helaas.

Als je de agenda erop naslaat, dan valt het op dat het voornamelijk de klassieke boekgodsdiensten zijn die aan bod kwamen tijdens de week van de dialoog. Een gemiste kans. Hoewel deze monotheïstische godsdiensten waarschijnlijk het meeste nood hebben aan het voeren van een dialoog met andere geloofs- en levensovertuigingen en anderen ‘tout court’, doen ze dit best in een zo breed mogelijk kader. Ze verschillen onderling namelijk weinig aan de basis. De leer wordt samengevat in een vereerd boek, er komt een profeet bij kijken, men beschrijft het te volgen pad, er is een afgetekende hiërarchie en er vormt zich een instelling die zich beschouwt als het hoogste gezag. Dan heb ik het nog niet over de relatie tussen godsdienst en rechtsstaat.

Deze eenzijdige benadering wordt verder nog in de verf gezet door het ontbreken van enig spoor van vrijzinnigheid. Het vrije denken. Wars van dogma’s. Het tegenovergestelde van datgene waar de boekgodsdiensten voor staan. Een liberaal en waardig alternatief voor de hiërarchische en theocratische kijk op onze samenleving. Een overtuiging waar vrijheid en zelfreflectie centraal staan.

Kortom een uitgelezen invalshoek om in de verf te zetten tijdens een interlevensbeschouwelijke week van de dialoog. Opnieuw helaas.

Er bestaan werkelijk meer dan 1000 verschillende geloofs- en levensovertuigingen in de wereld. In Brussel zijn er dat misschien geen duizenden, maar alleszins meer dan de klassieke boekgodsdiensten. Deze kunnen misschien niet allemaal opgenomen worden, maar een grotere diversiteit lijkt mij een minimum minimorum indien men dit project geslaagd wilt noemen. Daarbij komt ook nog eens dat men er in geslaagd is om de nodige taalfouten te produceren en bijna letterlijke vertalingen over te nemen. Ondoordacht en onprofessioneel.

-    Waarom werd er bijna éénzijdig gekozen voor de klassieke boekgodsdiensten?

-    Heeft u de integratie van andere geloofs- en levensovertuigingen overwogen?

-    Bent u zich bewust van de foute vertaling van ‘interconvictionelle’ naar ‘interconvictionele’?

Els Ampe

Gemeenteraadslid

---