Op 14 juni werd de dienstverlening van de stad Brussel grondig verstoord. Zowel aan de loketten van de administratieve dienst van de stad, als aan de verbindingsbureau’s van Laken, Haren, Louiza en Noord-Oost ondervond men hinder. Het departement Demografie op de Anspachlaan werd het zwaarst getroffen. Daar waren slechts 9 van de 35 loketten open. Volgens schepen Fassi-Fihri gebeurde dit zonder stakingsaanzegging en maakten de betrokken vakbonden geen eisen bekend.

Ik wil het stakingsrecht op zich niet in twijfel trekken, maar wens toch even te stipuleren dat een onaangekondigde staking van zulke grootorde ongeoorloofd is. Staking is een ultiem middel ter verdediging van belangen. Eerst moeten alle andere mogelijke paden betreden worden. Aangezien er volgens schepen Fassi-Fihri niet eens duidelijke eisen werden gefomuleerd kan men moeilijk zeggen dat alle andere opties werden uitgeput. Dit is een zoveelste geval waarbij de burger, in dit geval de Brusselaar, het onrechtmatig slachtoffer wordt van acties van anderen. De vakbonden breken op deze wijze zelf opnieuw het debat over minimale dienstverlening open. Een realistische en, zo blijkt ook maar weer, een verdedigbare maatregel.

De overheid heeft de verantwoordelijkheid naar haar burgers toe om een optimale en efficiënte dienstverlening te garanderen. Ze is dit verplicht zowel om financiële, als politiek-filosofische redenen. Wanneer ze hier niet toe in staat is of wordt gehinderd op een ongeoorloofde wijze, dient ze de nodige maatregelen te treffen.

Daarom heb ik aan de burgemeester volgende vragen gesteld:

-          Bent u ondertussen reeds op de hoogte van de reden waarom er een onaangekondigde staking uitbrak en waarom deze onaangekondigd was?

-          Welke maatregelen gaat u ondernemen ten aanzien van de verantwoordelijken van deze staking? Vormt minimale dienstverlening voor u een remedie tegen zulke wilde en disproportionele acties?

Els Ampe

---