De Vlaamse feestdag is een feestdag voor alle Vlamingen en niet voor de Vlaams-nationalisten alleen. Daar heb ik u zondag even aan willen herinneren. Tijdens uw speech riep ik 'hou op, u besmeurt de reputatie van de Vlamingen met uw nationalisme'. Ik begrijp dat u het niet aangenaam vindt dat u tijdens uw speech werd onderbroken, maar u viel wel volledig uit uw rol van parlementsvoorzitter. U gaf een speech alsof het een N-VA-feestje was. Totaal ongepast. Meerdere mensen hebben dit ook zo aangevoeld en daarom niet geapplaudisseerd. Dat haalde het nieuws blijkbaar niet. Ik ga al vele jaren naar de elfjuliviering. Het is de eerste keer dat een voorzitter van het Vlaams Parlement, die geacht wordt boven de partijgrenzen heen te staan, zich op een dergelijke manier het monopolie van het 'goede-Vlaming-zijn' toe-eigent. U sprak over het streven naar de Vlaamse natievorming. 'De Vlaamse deelstaat... onderstut een Vlaamse identiteit die zou moeten leiden tot natievorming', zo zei u letterlijk. Het kan zijn dat u het streven naar een onafhankelijk Vlaanderen persoonlijk belangrijk vindt, maar dat is niet de mening van de overgrote meerderheid van dit parlement. Als voorzitter van het parlement hebt u het forum dat u gisteren kreeg gewoon misbruikt om de standpunten van uw partij te slijten als 'Vlaamse standpunten'.

Bindmiddel

U sprak over een contract tussen Vlaanderen en Wallonië, alsof het Brussels Gewest al afgeschaft is. Uw N-VA vindt dat Brussel moet bestuurd worden vanuit Vlaanderen en Wallonië of nog: door de 'twee grote gemeenschappen'. Ook dat is geen algemeen Vlaams standpunt. Nogmaals: als parlementsvoorzitter moet u de standpunten van alle Vlamingen kunnen vertegenwoordigen. U zou een bindmiddel moeten zijn, maar u misbruikt uw positie om er een splijtzwam van te maken. U wees op de uitbreidingsdrang van Brussel, alsof Brussel een louter Franstalige stad is - letterlijk: 'De Brusselse institutionele eisen zoals de uitbreiding van Brussel (...)'. U kent duidelijk de situatie in onze hoofdstad niet. In Brussel wonen immers ook Vlaamse Brusselaars. Geen enkele Vlaams Brusselse partij heeft gepleit voor de uitbreiding van Brussel. Ook het Brussels Gewest heeft dat niet gedaan.

Bovendien gaf u kritiek op de geschiedenisboeken van Marc Reynebeau. 'Ik verwijs onder meer naar de historicus Marc Reynebeau die er een sport van maakt om af te rekenen met wat hij 'de mythe van de Vlaamse identiteit' noemt', zo declameerde u. Het is niet aan u om te bepalen wat goede geschiedenisboeken zijn en al zeker niet op het feest voor de Vlaamse Gemeenschap. Het is niet aan u om te bepalen wie de goede en de slechte Vlamingen zijn. Het is niet aan u om te bepalen wat dé Vlaamse identiteit is. Ik aanvaard niet dat men mij en de andere Vlamingen een groepsidentiteit wil opleggen omdat hiermee de individuele vrijheid en keuze wordt aangetast.

Elf juli is niet de dag om Vlamingen te verdelen, maar om ze te verenigen. Een gemiste kans van de voorzitter van het Vlaams Parlement. Sommigen vinden dat ik beter had gezwegen, want 'dat hoort niet om te roepen tijdens een speech'. De dag dat ik moet zwijgen en dat soort nationalisme salonfähig laat maken is echter nog veraf. Vorig jaar maande ik FDF-ster Antoinette Spaak aan Nederlands te spreken op de zitting van het Brussels Parlement, waar ze tijdelijk voorzitter van was. Dat deed ik omdat ik vind dat het op zijn minst een teken van respect is om de Nederlandse taal te gebruiken op een forum waar meerdere taalgroepen vertegenwoordigd zijn. De strijd voor het Nederlands mag echter niet besmeurd worden door eng nationalisme en gevoelens van superioriteit.

Hiermee kom ik tot de kern van mijn boodschap. De N-VA mag dan wel een grote partij geworden zijn, maar dat geeft u nog niet het recht om als voorzitter van het parlement de Vlaamse natievorming, de onafhankelijkheid Vlaanderen en de vermeende zegeningen van het nationalisme tot credo van het Vlaams parlement te maken. Ik zal ook in de toekomst niet nalaten om daarover mijn ongenoegen te uiten. Ik zal blijven wijzen op het feit dat er naast het Vlaams-nationalisme ook tal van complexloze Vlamingen zijn die met een open blik de naar de wereld kijken.