Opiniestuk

Een letterlijk ticket naar de vrijheid - een noodzakelijk kwaad in onze hoofdstad

Op 1 September vierde ons land het begin van het rijk van de vrijheid. Na een zenuwslopende 17 maanden kon in België eindelijk versoepeld worden naar aanleiding van een voorbeeldige vaccinatiecampagne - in Wallonië behaalden we een vaccinatiegraad van 79%, in Vlaanderen zelfs 90%. Is heel België nu klaar voor de versoepeling? Nee, de hoofdstad loopt achter met een stokkende 62%. Om de belofte van het rijk van de vrijheid na te komen dient een alternatieve oplossing in de vorm van de coronapas zich aan.

Na de langste 17 maanden die sommigen onder ons hebben meegemaakt gloort er licht aan het einde van de tunnel. Door middel van de vaccins, die het product zijn van een fenomenale doorbraak in de wetenschap, kunnen we weldra toch weer een beetje normaal doen. Op voorwaarde dat we nog één laatste keer onze verantwoordelijkheid nemen om de zwakkeren te beschermen, en ons laten inenten.

Het feit dat die voorwaarde voor het terugkeren naar een open maatschappij nu op de helling staat door de onwil van enkelen is niet enkel een teleurstelling op basis van solidariteit, maar bovenal ook een overtreding van het sociale contract dat we als gevaccineerden hebben aangegaan. Velen onder ons namen het vaccin uit overtuiging dat het ons ticket naar de vrijheid zou zijn, de laatste drempel voor de pandemie (toch gedeeltelijk) wat wordt teruggedrongen. Dit sociaal contract moet, met het oog op toekomstige vaccinatiecampagnes, nageleefd worden.

De stap van het figuurlijke gebruik van een ticket naar de vrijheid naar een letterlijk ticket zou dus, zeker in onze hoofdstad, geen onlogische stap mogen zijn. In lijn met het schadebeginsel gingen we massaal akkoord met een historische inperking van onze vrijheden - onze vrijheid stopte waar ze de vrijheid (en vooral gezondheid) van anderen schade toebracht. Nu is het tijd om die logica opnieuw toe te passen, maar in de andere richting - wat nu een terugkeer van algemene vrijheid in de weg staat is de onwillendheid van sommigen om voorzorgen te nemen. Het is nu aan ons om de risicofactoren te isoleren om de herstelling van onze vrijheid te garanderen. Tot slot van rekening zijn zij de grootste bron van schade voor onze vrijheid.

Een kanttekening: een pasjesmaatschappij kan enkel verkiesbaar zijn binnen de extreme situatie waar we ons nu in bevinden, en mag geen status quo worden. We hebben al verschillende keren gezien hoe de coronaregels nog steeds worden misbruikt om losstaande regels af te dwingen (denk bijvoorbeeld aan het geluidsdragersverbod van Gent of Elsene). Daarom moeten er provisies voorzien worden om een coronapas te beperken in de tijd, en in gebruik. Pakweg de ontwikkeling van een unieke QR code zonder alle informatie van een identiteitskaart, zodat het ticket kan fungeren als een ticket in plaats van een vorm van identificatie, is een belangrijke stap die gezet moet worden om onze rechten en vrijheden na de pandemie te verzekeren.

Zolang we dan die beperking in tijd en vorm van de coronapas accepteren, kan een letterlijk ticket naar de vrijheid ons eindelijk de ademruimte geven die onze maatschappij nodig heeft. We wachten er per slot van rekening al 17 maand op.

Tim Bogaert,
Jong Vld Brussel

---